Dwanaście Kroków (praca sponsora z podopiecznym)

Anonimowi Alkoholicy nie wymagają od ciebie, abyś w cokolwiek wierzył.. cały Program Dwunastu Kroków jest tylko zbiorem sugestii. Praca nad Krokami pozwala nam osiągnąć trzeźwość i wytrwać w niej. Nie musimy pracować nad Krokami, jeśli nie chcemy wracać do zdrowia.

REKLAMA

Praca nad Krokiem (przerabianie go) składa się z dwóch etapów. Pierwszy można nazwać „zrozumieniem Kroku”. Zapoznajemy się wówczas z treścią danego Kroku i zgłębiamy jego sens. Ten etap pracy powinien pomóc podopiecznemu osobiście odnieść się do danego Kroku i zobaczyć, jaki związek ma on z jego własnym życiem. Nie wystarczy ogarnięcie tego materiału umysłem – trzeba, by podopieczny „przefiltrował” go przez swoje emocje.
Drugi etap pracy można by nazwać „wprowadzaniem Kroku w życie”.

Świadomie zdobywamy się wówczas na wysiłek, ażeby zmienić swoje zachowanie zgodnie z wytycznymi, jakie zawiera dany Krok. Innymi słowy, zalecenie danego Kroku staramy się co dzień stosować w naszym życiu.
Nad Dwunastoma Krokami trzeba pracować systematycznie. Krok po Kroku, we właściwej kolejności. Kroki stanowią spójną, logiczną całość – każdy następny wynika z poprzedniego. Pracując nad którymś Krokiem utrwalamy zarazem wszystkie poprzednie. Dlatego pominięcie niektórych Kroków, czy chaotyczne podejście do nich uniemożliwia skuteczną prace nad Programem. Ponieważ porządek Kroków nie jest przypadkowy, więc jeżeli nie radzimy sobie z którymś z Kroków, prawdopodobnie nie dość porządnie przerobiliśmy poprzedni. Sugeruje się wówczas cofnięcie do poprzedniego Kroku i ponowne gruntowne przepracowanie go.

Pierwsze spotkanie z danym Krokiem powinno zawierać następujące elementy:
– odczytuję podopiecznemu dany Krok;
– przypominam podopiecznemu, że wszystko, co mam do powiedzenia na temat danego Kroku, to jedynie moja własna opinia;
– raz jeszcze zapewniam podopiecznego, że nasz dyskusja nie będzie żadnym „testem” ani „odpytywaniem”;
– ogólnie wyjaśniam jak pojmuje dany Krok;
– szczegółowiej omawiam ten Krok z podopiecznym na podstawie przemyślanych przez niego lektur i pytań;
– staram się odpowiedzieć na wszystkie pytania podopiecznego.
Po pracy nad danym Krokiem, gdy uważamy że jest on już ukończony robimy spotkanie „wieńczące” które jest jakby swoistym „rytuałem domknięcia” – daje ono podopiecznemu poczucie ukończenia pracy nad danym Krokiem i pozwala mu swobodnie przejść do następnego.