Strona domowa > Artykuły > ROZLICZENIE PRZESZŁOŚCI, ZADOŚĆUCZYNIENIE

ROZLICZENIE PRZESZŁOŚCI, ZADOŚĆUCZYNIENIE

W miarę rozwoju uzależnienia picie alkoholu prowadzi do zachowań negatywnie wpływających na kontakty z otoczeniem: gafy, awantury, ubliżanie, zaniedbywanie obowiązków,  lekceważenie, upokarzanie, przemoc, oszukiwanie, zaczepianie, kradzieże itp. Powoduje to  wzajemne poczucie niezrozumienia, krzywdy, złości, samotności. Chyba nigdzie indziej nie można spotkać tyle krzywdy, co w rodzinie dotkniętej problemem alkoholowym. Alkoholik krzywdząc innych, sam też doznaje lub doznał krzywd. Nie ma ludzi, którzy nie zostaliby zranieni, skrzywdzeni.

REKLAMA

Błąkając się w labiryncie poczucia krzywdy i winy człowiek wkręca się w spiralę samozniszczenia. Pijąc dla zagłuszenia tych przykrych uczuć skazuje się na karę śmierci, powolną, rozłożoną na raty. To takie dożywocie z wyrokiem śmierci bez określenia daty wykonania wyroku – może dziś, może po następnym ciągu. Bez określenia sposobu wykonania wyroku – może marskość wątroby, może delirium, wypadek samochodowy. Często alkoholik nie wytrzymuje cierpienia, niepewności, strachu i popełnia samobójstwo.

Wymierzanie sobie kary za własną niechlubną przeszłość może przybierać formę niszczenia siebie, ale można też w zdrowy sposób dokonać rozliczenia własnej przeszłości. O dokonaniu takiego rozliczenia w sposób uczciwy, bez zakłamania mówi program Dwunastu Kroków AA:

Krok  4: “Zrobiliśmy gruntowny i odważny rachunek sumienia”. Czyniony wraz z tym krokiem rachunek sumienia staje się bilansem dotychczasowego życia.

Krok 8 i 9 służą przypomnieniu wszystkich krzywd wyrządzonych innym i obmyśleniu sposobu właściwego zadośćuczynienia.

Krok 8: “Sporządziliśmy listę osób, które zraniliśmy i staliśmy się gotowi dać im wszystkim zadośćuczynienie”.

Krok 9: “Osobiście daliśmy zadośćuczynienie wszystkim tym, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem sytuacji, w których nasze postępowanie mogłoby zranić kogokolwiek”.

Działania tego rodzaju, służące uzyskaniu przebaczenia ze strony osób skrzywdzonych, zmniejszają przygniatające poczucie winy typowe dla trzeźwiejącego alkoholika. Naprawienie, o ile to możliwe, wyrządzonych krzywd, spłacenie długu przeszłości jest nieodzowne w procesie zdrowienia. Alkoholik nie może zmienić przeszłości i dawnych postępków, ale może im zadośćuczynić. Konieczne dla zdrowienia jest także “rozliczenie się” z własnym poczuciem krzywdy. Zadawniona uraza, nieodżałowana strata, niewybaczona krzywda utrudniają trzeźwienie. Zdrowym sposobem poradzenia sobie z poczuciem krzywdy jest przebaczenie.

Przebaczenie nie jest dowodem słabości, ale działaniem na własną korzyść. Można nie wybaczać świadomie w akcie mściwości, nieustannie wypominać przeszłość, przejść nad krzywdą do porządku dziennego i starać się zapomnieć, albo w nieskończoność użalać się nad sobą. Skrzywdzony pozostaje wtedy sam z własnym bólem, cierpieniem, nienawiścią, złością, bezsilnością. Zaraża tymi uczuciami innych i swoje nowe doświadczenia. Nie ufa innym ludziom, bo nieustannie obawia się, że mogą go skrzywdzić. Żyje na ruinie swych marzeń i wierzeń w porządek świata. W efekcie wpływa to negatywnie na niego samego, a nie krzywdziciela. Osoba, która nie wybaczyła tkwi w roli ofiary. Stara się w inny sposób poradzić sobie z nieprzyjemnymi doznaniami. Może zamrozić własne uczucia, bo wtedy smutki robią się mniej smutne, nienawiść nie zżera, ale i ciepłe uczucia stają się chłodniejsze, a w miejsce żywych reakcji pojawia się zobojętnienie. Może też sama stać się krzywdzicielem, jeżeli nie  bezpośrednio poprzez agresję, to znajdując sobie takie zajęcie lub sport, aby pośrednio stosować przemoc. Może też załatwić chęć dominacji, tyranizowania otoczenia poprzez manipulowanie własną słabością. Może podejmować próby odgrywania, odpłacania się “pięknym za nadobne”.

Większość ran goi się samoistnie, pozostawiając urazy, ale nieduże, wybaczalne, które dość łatwo puścić nam w niepamięć i możemy iść dalej, jak gdyby nigdy nic. Najbardziej dotykają krzywdy wyrządzone przez osoby bliskie, którym ufamy, oraz jeśli krzywda dotyczy spraw bardzo ważnych w naszym życiu. Takie krzywdy trudno wybaczyć i zapomnieć. Nie ma takiego leczenia, które wymaże przeszłość, zatrze ślady cierpień. Wybaczanie nie jest równoznaczne z zapomnieniem, zapomnienie nie jest konieczne, żeby wybaczyć. Najtrudniej wybaczyć samemu sobie.

(Red)


One thought on “ROZLICZENIE PRZESZŁOŚCI, ZADOŚĆUCZYNIENIE

  1. ,,Najtrudniej wybaczyć samemu sobie. ” Terapeuta komentuje kroki AA nie mając pojęcia jak je stawiać i czemu mają służyć. Wybaczyłem sobie, a na zadośćuczynienie kupiłem sobie kilo krówek. Zadośćuczyniłem sobie, swojemu ego. Tylko co? Że zachorowałem na chorobę alkoholową. Chorobę niezawinioną? Co miałem sobie wybaczyć? Że chlałem? Ktoś mi kazał?

Leave a Reply

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.