Problemowi współuzależnienia poświęca się coraz więcej uwagi. Na jego chorobowy charakter, jako jedna z pierwszych, zwróciła uwagę Janet Woititz (1989). Współuzależnienie uznała za chorobę żon alkoholików i twierdzi, że jest ono lustrzanym odbiciem alkoholizmu.
Cechy osoby współuzależnionej są podobne do osobowościowego portretu alkoholika. Alkoholik uzależniony jest od środka chemicznego, zaś żona (czy inna bliska osoba) uzależniona jest od alkoholika. Do najbardziej charakterystycznych objawów współuzależnienia Woititz zalicza: opiekuńczość, pełna litości koncentracja na alkoholiku, zakłopotanie, unikanie okazji do picia, przesunięcie we wzajemnych kontaktach, poczucie winy, poczucie beznadziejności, poczucie krzywdy, rozpacz, obsesje, stałe zamartwianie się, niepokój, złość, kłamstwa, fałszywe nadzieje, rozczarowania, problemy seksualne.
Do podstawowych problemów osoby współuzależnionej zalicza Woititz – tendencję do zaprzeczania chorobie męża, własnym trudnościom i sytuacji rodziny. Jest to jej zdaniem główny mechanizm umożliwiający powstanie, rozwój i utrzymywanie się objawów choroby. Również Pia Mellody traktuje współuzależnienie jako chorobę, której początki związane są ze wzrastaniem w rodzinach dysfunkcjonalnych. Uważa, że wiele osób współuzależnionych wychowywała się w klimacie niedostatecznej opiekuńczości, z częstymi przejawami nadużyć fizycznych bądź moralnych. Dlatego osoby te wykazują tendencję do skrajnego zaniżania lub zawyżania własnej wartości.
Do podstawowych objawów współuzależnienia zalicza m.in. trudności z poczuciem własnej wartości i zaspokajaniem własnych potrzeb, a za najbardziej istotną cechą osób współuzależnionych uważa niekontrolowaną skłonność do krańcowych odczuć i zachowań.
Do grupy autorów patrzących na współuzależnienie poprzez pryzmat choroby zalicza się także M. Beattie. Przyczyny współuzależnienia doszukuje się ona przede wszystkim w silnej potrzebie kontrolowania innych. Do głównych cech osób współuzależnionych zalicza: nadopiekuńczość, poczucie niskiej wartości, tłumienie emocji i myśli, obsesje, kontrolowanie, zaprzeczanie, uzależnianie się od innych, trudności w porozumiewaniu się, rozmyte granice tolerancji, brak zaufania do siebie i innych, częste doświadczanie złości w stosunku do innych i do siebie oraz występowanie problemów seksualnych.
