Na długo przed tym, zanim alkoholizm uznano powszechnie za chorobę, a zwłaszcza za chorobę dotykającą także członków rodziny alkoholika, żony pierwszych uczestników AA odkryły pewne zaburzenia w swoim zachowaniu.
Zauważyły także, że problemy w pożyciu z mężami alkoholikami pojawiały się niezależnie od tego, czy aktualnie pili, czy zachowywali abstynencję. Na co dzień widziały jak alkoholikom w powrocie do zdrowia pomaga udział w grupach wsparcia. Zaczęły wiec zastanawiać się, czy nie stworzyć podobnego programu dla współmałżonków i innych członków rodzin alkoholików.
W ten sposób powstał ruch AL-Anon i wkrótce zaczął rozwijać się jako samodzielny program. Jego twórcy dostrzegli, że próby czynienia z alkoholika kozła ofiarnego i manipulowania nim nie przynoszą korzystnych rezultatów. Dlatego zbudowali swój program na założeniu, że jedyną osobą, którą człowiek może zmienić i kontrolować jest on sam. Członkowie rodzin alkoholika skupieni w Al-Anon są zachęcani do tego, by – nie bacząc na działania alkoholika – znaleźli dla siebie możliwy do zaakceptowania nowy styl życia.
Opierając się na programie Dwunastu Kroków, Al-Anon przyswoił sobie także hasła AA i podstawową formę działalności, jaką są mitingi. Główną różnicą między tymi programami jest to, że członkowie Al-Anon deklarują raczej swą bezsilność wobec alkoholizmu innych niż wobec picia alkoholu przez siebie samych.
ZOSTAW -ODDAJ BOGU
Każdy dzień jest pełen problemów czekających na rozwiązanie. Kiedy zauważysz, że twoje zdenerwowanie zamienia się w całkowitą wewnętrzną rozterkę, a rozterka w panikę, ponieważ wszystkie dawne obawy powracają ze wzmożoną siłą – jest to sygnał, aby się zatrzymać i zwrócić do Boga. Nie jesteś wówczas w stanie uczynić nic rozsądnego, ale przekonasz się, że Bóg dostarczy ci siły i mądrości, jeśli poddasz się sama, z własnej woli.
NAJWAŻNIEJSZE – NAJPIERW
Wiele naszych rozczarowań i kłopotów wynika z tego, że nie możemy dać sobie rady z naszymi obowiązkami i problemami, i rozwiązywać ich po kolei, według ich ważności. Konieczna jest dyscyplina wewnętrzna, aby umieć odłożyć na później to, co mamy chęć zrobić najpierw, a zająć się tym, co musi być zrobione od razu. Rezultat takiej dyscypliny jest zada-walający, widzimy, że naprawdę coś osiągnęłyśmy, mamy poczucie zwycięstwa, gdyż zrozumiałyśmy, że taki sposób postępowania jest celowy i wartościowy.
ŻYJ I DAJ ŻYĆ
To upomnienie jest nam często bardzo potrzebne ! Musimy zdać sobie sprawę z tego, że nie jesteśmy wystarczająco mądre, aby ciągle krytykować i osądzać innych na podstawie tego, jak się zachowują i jak postępują. Jedynym naszym obowiązkiem i celem powinno być zmienianie naszego własnego postępowania i charakteru. Każdy ma prawo do osobistego punktu widzenia, nikt nie ma prawa narzucać go innym ! Jeżeli wynikają różnice zdań – staraj się być bezstronna.
POWOLI, LECZ PEWNIE
Kiedy obarczona problemami i kłopotami, przyłączysz się wreszcie do grupy Al-Anon, zobaczysz po raz pierwszy promień nadziei. Może to skłonić cię do usiłowania „zrozumienia wszystkiego od razu”. Myślisz: „gdyby tylko nauczyć się tej tajemniczej formuły, która tak szybko pomaga innym”. Jednak nie jest to wcale „tajemnicza formuła”, ale filozofia życia, którą trzeba z wolna i cierpliwie studiować, aby zrozumieć nie tylko rozumem, ale i całym sercem – powoli, lecz pewnie. Jeżeli spróbujesz skupić się na każdym problemie, Stopniu, spotkaniu z umysłem wolnym od troski, wówczas to, co jest ci potrzebne w tym czasie, dotrze do twojej świadomości o wiele łatwiej, niż gdybyś była pełna pośpiechu i wewnętrznej rozterki. Powoli, lecz pewnie.
DZIĘKI ŁASCE BOŻEJ !
Kiedy jesteśmy rozgoryczone i zawiedzione zachowaniem alkoholika, dobrze jest sobie przypomnieć, że ciężar cierpienia i rozpaczy jaki go przytłacza, nie jest jego własnym wyborem. Gdyby nie łaska Boża, my same, mogłybyśmy stać się ofiarami tej choroby ! Bądźmy wdzięczne za błogosławieństwo trzeźwości i starajmy się pomóc alkoholikowi w odnalezieniu tego błogosławieństwa także dla niego.
