Albert Einstein powiedział: ” Żaden problem nie może zostać rozwiązany przy użyciu tej samej świadomości, która go spowodowała”.
Nikt tego za ciebie nie zrobi, ale nigdy nie zrobisz tego sam – powiedzenie popularne w środowisku Anonimowych Alkoholików.
Sponsor, sponsorowanie, sponsoring – określenia wyjątkowo problematyczne w naszym kraju, bo większości Polaków, nie tylko alkoholików, kojarzą się w sposób całkiem naturalny z finansowaniem, dotowaniem, fundowaniem i wreszcie stawianiem – zwykle alkoholu. Sponsorem programu jest firma… – komunikat, który często można usłyszeć w telewizji. Niestety, jak dotąd nie pojawił się żaden sensowny odpowiednik polski, a przynajmniej ja o takim do dziś nie słyszałem. Na pewnej konferencji padła wprawdzie propozycja zastąpienia angielskiego sponsora naszym polskim opiekunem w programie zdrowienia indywidualnego, ale… Więcej sensu mogłyby mieć chyba takie określenia, jak przewodnik albo trener, jednak nie sądzę, żeby wyparły one sponsora; w końcu to ponad czterdzieści lat tradycji, nawyków i przyzwyczajeń (w Polsce, bo w USA ponad osiemdziesiąt).
Na temat sponsorowania wypowiadałem się w kilkunastu artykułach, na blogu oraz w trzech książkach, ale prawdą jest, że były to informacje mniej czy bardziej rozproszone, więc kiedy kolejny raz zetknąłem się z powtarzającymi się pytaniami i wątpliwościami, postanowiłem zebrać to wszystko w jedną całość i jakoś uporządkować – w ten właśnie sposób powstał rozdział na temat sponsorowania w książce „Alkoholizm zobowiązuje” (specjalny dodatek pod tytułem „Sponsorowanie w AA”). Według opinii czytelników okazał się on wyjątkowo pomocny, choćby ze względu na aktualność i polskie realia, jednak odezwały się też głosy domagające się informacji bardziej osobistych i bardziej szczegółowych, to jest odpowiedzi na pytanie, jak ja to konkretnie teraz robię. Rozdział poniższy, uzupełniony moją aktualną (na połowę roku 2015), codzienną sponsorską praktyką, powinien zaspokoić także takie właśnie potrzeby.
W związku z tym po raz kolejny i z wyjątkowym naciskiem przypominam, że wszystko to są jedynie moje doświadczenia, poglądy i przeżycia, nie zobowiązują one nikogo do niczego, nie stanowią oficjalnego stanowiska Anonimowych Alkoholików w sprawie sponsorowania, nawet gdyby takowe istniało, a nie istnieje. Nie twierdzę, że mam rację ani że moje rozumienie tych zagadnień jest jedynie słuszne i właściwe albo lepsze od jakiegokolwiek innego. Weryfikacja, jak zawsze, następuje w codziennej praktyce, w działaniu, bo albo się to sprawdza, albo nie, albo są pożądane efekty, albo ich nie ma.
Na czym opieram swoje przekonanie, że może mam na ten temat cokolwiek do powiedzenia? Miałem trzech sponsorów, pracowałem realnie z dwoma z nich, mam podopiecznych, którzy mają już swoich podopiecznych, którzy mają… Brałem czynny udział we wszystkich warsztatach sponsorowania, organizowanych przez lokalną intergrupę i nie tylko w nich.
Choć uważam, że alkoholika uzdrawia Bóg, jakkolwiek Go pojmujemy (Siła Wyższa, jeśli kto woli), to siłą Wspólnoty i nadzieją dla osób uzależnionych od alkoholu jest Program Wspólnoty Anonimowych Alkoholików. Program, a nie sponsorowanie czy sponsor! O tym warto pamiętać, by nie skończyło się wielkim rozczarowaniem: No tak, owszem, mam sponsora, ale życie nadal mi się nie podoba. Ano właśnie! Zadowolenie, satysfakcja, spełnienie, pogoda ducha, radość, świadomość bycia potrzebnym, przyjaźń, może nawet szczęście… o to tu chodzi. Euforia, radość wynikająca ze zdolności do utrzymywania abstynencji mija prędzej czy później, a jeśli jedyną zmianą, jaką wprowadziliśmy we własnym życiu, jest tylko odstawienie alkoholu, może się okazać, że do picia wprawdzie wracać nie chcemy, ale trzeźwe życie też nas jakoś nie interesuje i nie cieszy.
Niestety ale we Wspólnocie są ludzie, którzy robią biznesy na plecach Anonimowych Alkoholików. Do nich zalicza się niejaki Meszuge, autor powyższego artykułu. Chory alkoholik, kłamca. Zawszawia naszą AA. Pisze o sponsorowaniu, programie, nie mając o nim pojęcia. Jak można sponsorować będąc chorym alkoholikiem? Bill W napisał w Wielkiej Księdze ,,Oczywiście nie możesz przekazać czegoś czego sam nie posiadasz” Co chory alkoholik może przekazać podopiecznemu? Chorobę? Chory to alkoholik jest przed Programem 12 Kroków. Czyli nic nie może mu przekazać, chyba kłamstwa. Kiedyś pisałem na forum Meszuge. Napisałem mu w oczy, że jest kłamcą i zawsze mogę mu powtórzyć w oczy. Na swoim forum kasował moje posty jeśli mu nie pasowały, aż wreszcie mnie wyrzucił. Niestety jest jeszcze kilku takich zuchów robiących kasę na alkoholikach piszą bzdurne książki a alkoholicy na początku drogi łykają ich własne prawdy objawione jak pelikany. Nie zastanawiają się jak szkodzą. W tym procederze uczestniczą także kobiety. Za niesienie posłania(krok XII) nie bierze się pieniędzy, ani żadnych apanaży, to wbrew Tradycją i Programowi AA. Im to nie przeszkadza. To ich moralność.