Na podstawie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia..
26 października 1982 roku (Dz. U. nr 35, poz. 230; z 1984 roku nr 34, poz. 184; z 1987 roku nr 33 poz. 180; z 1989 roku nr 35, poz. 192; z 1990 roku nr 34, poz. 198 i nr 73, poz. 431; z 1991 roku nr 73, poz. 321 i nr 94, poz. 419; z 1993 roku nr 40, poz. 184; z 1996 roku nr 127, poz. 593, z 1997 roku nr 88, poz. 554, nr 113, poz. 732 i nr 121, poz. 770 oraz z 1998 roku nr 106, poz. 668) oraz Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 5 marca 1998 roku w sprawie zakładów lecznictwa odwykowego oraz udziału placówek podstawowej opieki zdrowotnej w sprawowaniu opieki nad osobami uzależnionymi od alkoholu (Dz. Urzędowy nr 37, poz. 216 z 1998 roku) wprowadza się z dniem 1 października 1998 roku następujące zasady uzyskiwania i potwierdzania kwalifikacji zawodowych osób prowadzących terapię uzależnienia i współuzależnienia.
CEL I ZADANIA PROGRAMU
1. Podstawowe cele Programu Uzyskiwania i Potwierdzania Kwalifikacji Zawodowych Osób Prowadzących Terapię Osób Uzależnionych i Współuzależnionych (zwanego dalej Programem) obejmują:
1.1. Podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników lecznictwa odwykowego;
1.2. Zwiększenie dostępności i skuteczności lecznictwa odwykowego;
1.3. Wdrożenie regulacji prawnych zawartych w Rozporządzeniu MZiOS z 5 marca 1998 roku do praktyki lecznictwa odwykowego.
2. Regulacje zawarte w tym Programie dotyczą:
2.1. Procesu uzyskiwania kwalifikacji zawodowych specjalistów psychoterapii uzależnień i instruktorów terapii uzależnień;
2.2. Systemu potwierdzania kwalifikacji zawodowych;
2.3. Zasad funkcjonowania Rady ds. Potwierdzania Kwalifikacji Zawodowych Osób Prowadzących Terapię Uzależnienia i Współuzależnienie (zwanej dalej Radą);
2.4. Zasad rozwiązywania kwestii spornych oraz organizacji i obsługi programu certyfikowania.
ROZDZIAŁ II
UZYSKIWANIE KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH W ZAKRESIE TERAPII UZALEŻNIENIA OD ALKOHOLU I WSPÓŁUZALEŻNIENIA
1. Uzyskiwanie kwalifikacji zawodowych obejmuje szkolenie podstawowe w czterech etapach:
Etap I: Ukończenie szkoleń obejmujących treści Programu realizowanego na Studium Pomocy Psychologicznej (SPP) w wymiarze nie mniejszym niż 250 godzin zajęć dydaktycznych. Dotyczy szkoleń z zakresu intra- i interpersonalnych oraz podstawowych umiejętności pomocy psychologicznej w kontaktach indywidualnych i grupowych.
Etap II: Ukończenie szkolenia w Studium Terapii Uzależnień (STU) prowadzonym przez Instytut Psychologii Zdrowia, w wymiarze nie mniejszym niż 350 godzin, w zakresie praktycznych umiejętności związanych z rozpoznawaniem uzależnienia i współuzależnienia oraz innych problemów członków rodzin osób uzależnionych oraz terapią tych osób.
Etap III: Odbycie stażu klinicznego w placówce terapii uzależnień z programem rekomendowanym przez Radę w wymiarze nie mniejszym niż 80 godzin. Staż nie może być realizowany w okresie krótszym niż 14 dni.
Etap IV: Odbycie superwizji klinicznej (nie mniej niż 75 godzin dydaktycznych) z opracowaniem udokumentowanego 100 – godzinnego programu pracy indywidualnej i grupowej z pacjentem.
2. Potwierdzeniem ukończenia każdego etapu szkolenia jest uzyskanie odpowiedniego zaświadczenia.
3. Wymienione etapy procesu szkolenia realizują następujące instytucje:
3.1. Instytut Psychologii Zdrowia w Warszawie;
3.2. Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie;
3.3. Zakłady lecznictwa odwykowego i inne instytucje, których programy szkoleniowe zostaną zaakceptowane przez Radę.
4. Zasady akredytacji placówek, programów terapeutycznych i listę uprawnionych superwizorów ogłasza Rada.
5. Do realizacji wymienionych etapów szkolenia wymagane są następujące kwalifikacje kadry dydaktycznej:
5.1. Osoby prowadzące zajęcia w zakresie programu Studium Terapii Uzależnień, opiekunowie staży klinicznych i superwizorzy, winny legitymować się tytułem specjalisty psychoterapii uzależnień oraz własnym dorobkiem dydaktycznym i warsztatowym.
5.2. Inne specjalistyczne zajęcia dydaktyczne, prowadzone są przez specjalistów z dziedziny, której zajęcia dotyczą.
ROZDZIAŁ III
PROCES POTWIERDZANIA KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH
1. Potwierdzanie kwalifikacji zawodowych odbywa się w trybie nadzwyczajnym i trybie zwyczajnym.
2. Tryb nadzwyczajny dotyczy uzyskiwania tytułu specjalisty psychoterapii uzależnień.
3. Tryb zwyczajny obejmuje uzyskiwanie tytułu specjalisty psychoterapii uzależnień oraz instruktora terapii uzależnień.
Rozdział III A
Tryb nadzwyczajny
1. Tryb nadzwyczajny uzyskiwania tytułu specjalisty psychoterapii uzależnień obejmuje dwie formy:
1.1. Mianowanie na podstawie decyzji Dyrektora Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych po uzgodnieniu z Radą;
1.2. Dopuszczenie do egzaminu kwalifikacyjnego bez zaliczenia wybranych elementów szkolenia określonych w Rozdziale II, pkt 1, etapy IIV, na podstawie decyzji Rady.
2. O dopuszczenie do egzaminu kwalifikacyjnego mogą ubiegać się osoby, które nie posiadają ukończonych wymaganych szkoleń, ale spełniają łącznie następujące warunki:
2.1. Posiadają wyższe wykształcenie w kierunku znajdującym zastosowanie w lecznictwie odwykowym;
2.2. Prowadzą psychoterapię osób uzależnionych i współuzależnionych lub są nauczycielami psychoterapii;
2.3. Legitymują się samodzielnym dorobkiem warsztatowym lub naukowym z zakresu psychoterapii uzależnień, publikowanym lub prezentowanym na sympozjach, szkoleniach ogólnopolskich lub międzynarodowych;
2.4. W pracy z pacjentami i współpracy z kolegami wykazują nienaganną postawę etyczną.
3. Wzór dokumentacji niezbędnej do uzyskiwania certyfikatów w trybie nadzwyczajnym opracuje Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
4. Listę osób proponowanych do uzyskania tytułu specjalisty psychoterapii uzależnień w trybie mianowania, ustala Dyrektor Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w porozumieniu z Specjalistą Krajowym w dziedzinie psychoterapii uzależnień.
5. Tryb nadzwyczajny uzyskania tytułu specjalisty psychoterapii uzależnienia wygasa po upływie 1 roku od daty formalnego powołania Rady.
Rozdział III B
Tryb zwyczajny
1. Warunkiem przystąpienia do Programu jest ukończenie Studium Terapii Uzależnień, złożenie Kwestionariusza Osobowego (wzór nr 1), wniosku (wzór nr 2) oraz uzyskanie akceptacji przez Radę.
2. W trybie zwyczajnym o uzyskanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień mogą ubiegać się kandydaci pracujący z pacjentami uzależnionymi od alkoholu i ich rodzinami, posiadający: wyższe wykształcenie, ukończone wszystkie etapy szkolenia przewidziane Programem oraz nienaganną postawę etyczną.
3. W trybie zwyczajnym o uzyskanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień mogą ubiegać się kandydaci, którzy posiadają co najmniej średnie wykształcenie, pracują z osobami uzależnionymi od alkoholu, ukończyli wszystkie etapy szkolenia przewidziane Programem i prezentują nienaganną postawę etyczną.
4. Uzyskiwanie uprawnień do prowadzenia superwizji odbywa się na podstawie powołania przez Dyrektora Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Uprawnienia takie mogą uzyskiwać specjaliści psychoterapii uzależnień, którzy aktualnie prowadzą systematyczną działalność szkoleniową dla pracowników lecznictwa odwykowego w zakresie terapii uzależnienia i współuzależnienia. Wnioski w tej sprawie może składać Rada lub zainteresowana osoba po uzyskaniu opinii Rady.
5. Kandydat ma obowiązek przystąpić do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w ciągu 3 lat od .momentu przyjęcia do Programu.
6. Kandydat zgłasza chęć przystąpienia do egzaminu na formularzu wniosku (wzór nr 2) co najmniej 60 dni przed sesją egzaminacyjną.
7. Do wniosku kandydat dołącza formularz „Dokumentacja Przebiegu Szkoleń” (wzór nr 3).
8. Wszystkie dokumenty, o których mowa w rozdziale III B, pkt 1-6, składane są przez kandydata do Sekretariatu Rady.
ROZDZIAŁ IV
RADA DS. POTWIERDZANIA KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH OSÓB PROWADZĄCYCH TERAPIĘ UZALEŻNIENIA I WSPÓŁUZALEŻNIENIA
1. Nadzór nad procesem uzyskiwania i potwierdzania kwalifikacji zawodowych sprawuje Rada złożona z 9-12 osób.
2. Członków Rady mianuje Dyrektor Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w porozumieniu z Dyrektorem Instytutu Psychiatrii i Neurologii.
3. Kadencja Rady trwa 5 lat.
4. Siedzibą Rady jest Warszawa.
5. Pracami Rady kieruje Przewodniczący. Pierwszego Przewodniczącego Rady mianuje Dyrektor Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Przewodniczący kolejnych Rad będą wybierani przez członków Rady i zatwierdzani przez Dyrektora Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
6. W skład Rady wchodzi przedstawiciel Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Instytutu Psychiatrii i Neurologii, Instytutu Psychologii Zdrowia PTP, Kierownik Studium Terapii Uzależnień oraz co najmniej pięciu specjalistów psychoterapii uzależnień.
7. Praca w Radzie i w komisji egzaminacyjnej jest wynagradzana według zasad określonych przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. 8. Posiedzenia Rady odbywają się nie rzadziej niż co trzy miesiące.
9. Rada podejmuje decyzje w obecności co najmniej połowy członków większością głosów. W sytuacjach spornych, przy równej liczbie głosów, przeważa głos Przewodniczącego Rady.
10. W przypadku rezygnacji lub utraty zdolności do wykonywania zadań związanych z pracą w Radzie (z przyczyn zdrowotnych i losowych) oraz w przypadku potrzeby zwiększenia składu Rady, kandydatów zgłasza Rada a zatwierdza Dyrektor PARPA w porozumieniu z Dyrektorem Instytutu Psychiatrii i Neurologii. \ 11. Do zadań Rady należy w szczególności:
11.1. Powoływanie i odwoływanie komisji egzaminacyjnych, mianowanie Przewodniczących komisji egzaminacyjnych oraz przygotowywanie zakresu tematycznego egzaminu i zasad egzaminowania;
11.2. Rozpatrywanie wniosków o przyjęcie do Programu, ogłaszanie terminu sesji egzaminacyjnych oraz określanie trybu egzaminów certyfikacyjnych;
11.3. Akceptacja programów szkoleniowych, akredytacja placówek stażowych i prowadzenie listy superwizorów;
11.4. Wystawianie certyfikatów specjalisty psychoterapii uzależnień i instruktora terapii uzależnień;
11.5. Ogłaszanie i prowadzenie listy specjalistów psychoterapii uzależnień (LSPU) i listy instruktorów terapii uzależnień (LITU);
11.6. Powoływanie Zespołu ds. Etyki Zawodowej;
11.7. Podejmowanie decyzji w sprawie zaliczenia szkoleń zagranicznych odbytych przez osoby starające się o certyfikat specjalisty psychoterapii uzależnień lub instruktora terapii uzależnień;
11.8. Podejmowanie decyzji o zawieszaniu lub odebraniu certyfikatu.
12. W kwestiach spornych odwołanie od decyzji Rady należy składać do Dyrektora Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w ciągu 14 dni od dnia otrzymania decyzji. Dyrektor rozpatrzy odwołanie w ciągu 30 dni od daty złożenia.
13. W przypadku naruszenia przez Radę lub jej członka zasad określonych w pkt 11 niniejszego Rozdziału, Dyrektor Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych ma prawo w porozumieniu z Dyrektorem Instytutu Psychiatrii i Neurologii, odwołać Radę lub jej członka przed upływem kadencji.
ROZDZIAŁ V
ZASADY EGZAMINOWANIA
1. Skład komisji egzaminacyjnych powołuje Rada w trybie niezbędnym do przygotowania i przeprowadzenia egzaminów, jednak nie póĽniej niż 30 dni przed sesją.
2. W skład komisji wchodzi Przewodniczący oraz 2 członków wyznaczonych przez Radę spośród specjalistów psychoterapii uzależnień. Skład komisji może być rozszerzony na wniosek Przewodniczącego Rady o przedstawicieli Polskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.
3. Superwizor egzaminowanego może uczestniczyć w sesji egzaminacyjnej na prawach obserwatora.
4. Komisja egzaminacyjna rozpoczyna pracę od momentu zatwierdzenia przez Przewodniczącego Rady harmonogramu pracy.
5. Terminy sesji egzaminacyjnych ogłasza Rada w wybranych specjalistycznych pismach, nie póĽniej niż 90 dni przed datą egzaminu.
6. Warunki przystąpienia do egzaminu:
6.1. Formularze zgłoszeń oraz tryb ich składania określa Rozdział III B. Wzory formularzy stanowią integralną część niniejszego regulaminu i są publikowane jak Załączniki;
6.2. Kandydat do tytułu specjalisty psychoterapii uzależnień opracowuje i przedkłada Radzie studium przypadku osoby uzależnionej od alkoholu oraz do wyboru: studium przypadku osoby współuzależnionej lub dorosłego dziecka alkoholika;
6.3. Kandydat do tytułu instruktora terapii uzależnień przedstawia studium przypadku osoby uzależnionej od alkoholu;
6.4. Opis przypadku oraz opinie o kandydacie wystawione przez dwóch superwizorów kandydat składa w Sekretariacie Rady co najmniej 21 dni przed przystąpieniem do egzaminu.
7. Egzamin składa się z dwóch części:
Część I – egzamin praktyczny – prezentacja i obrona studium przypadku;
Część II – egzamin teoretyczny przed komisją egzaminacyjną.
8. Przebieg i wynik egzaminu jest dokumentowany przez komisję w postaci protokołu.
9. Komisja ogłasza wyniki w dniu składania egzaminu.
10. Potwierdzeniem uzyskania tytułu specjalisty psychoterapii uzależnień i instruktora terapii uzależnień jest certyfikat.
11. Posiadacz certyfikatu zobowiązuje się do przestrzegania Zasad Etycznych Wykonywania Zawodu, co potwierdza własnym podpisem.
ROZDZIAŁ VI
ZASADY DALSZEGO DOSKONALENIA ZAWODOWEGO
1. Osoby uzyskujące certyfikat w trybie zwyczajnym są zobowiązane do dalszego doskonalenia kwalifikacji zawodowych.
2. Przebieg doskonalenia zawodowego będzie weryfikowany przez Radę w odstępach 3 -letnich.
3. Doskonalenie zawodowe polega na publikowaniu materiałów naukowych i popularnonaukowych, uczestniczeniu w konferencjach, sympozjach, kursach, szkoleniach, superwizjach i stażach klinicznych akceptowanych przez Radę, na podstawie analizy szczegółowych programów merytorycznych i informacji o kwalifikacjach realizatorów szkoleń.
4. Aktualną w danym roku listę rekomendowanych konferencji, sympozjów, szkoleń, kursów ogłasza Rada w miarę posiadanych informacji.
5. Przy rekomendacji Rada określa ilość jednostek doskonalącej edukacji (JDE) dla danego programu szkoleniowego.
6. Certyfikat osoby, która nie zgromadziła w ciągu 3 lat 100 jednostek doskonalącej edukacji (JDE) – może być zawieszony.
7. W celu przedłużenia ważności certyfikatu na kolejne 3 lata, osoba winna złożyć stosowny wniosek na formularzu określonym przez Radę (wzór nr 4).
8. Decyzję o przedłużeniu certyfikatu podejmuje Rada w ciągu 90 dni od dnia wpłynięcia wniosku. O decyzji Rada informuje osobę zainteresowaną na piśmie.
ROZDZIAŁ VII
ZASADY ETYCZNE I KWESTIE SPORNE
1. Zasady etyki wykonywania zawodu specjalisty psychoterapii uzależnień i instruktora terapii uzależnień opracowuje Zespół ds. Etyki Zawodowej powołany przez Radę.
2. Zespół pracuje według regulaminu opracowanego przez Radę.
3. Wobec zgłaszanych do Rady przypadków naruszenia przez osobę posiadającą certyfikat zasad etyki zawodowej wszczęte zostanie postępowanie wyjaśniające.
4. Decyzje Zespołu w sprawie naruszania zasad etyki zawodowej zatwierdza Rada. O decyzji osoba zainteresowana jest informowana na piśmie.
5. W przypadku potwierdzenia faktu naruszenia zasad etycznych przewidziane są następujące sankcje, o których każdorazowo zawiadamiany jest również zakład pracy:
5.1. upomnienie;
5.2. zawieszenie certyfikatu;
5.3. cofnięcie certyfikatu.
ROZDZIAŁ VIII
ORGANIZACJA I OBSŁUGA PROGRAMU
1. Obsługę Programu prowadzi Sekretariat Rady utworzony przy Instytucie Psychologii Zdrowia, na zlecenie Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
2. Zadania Sekretariatu:
2.1. Bieżąca obsługa organizacyjno-techniczną pracy Rady, komisji egzaminacyjnych i Zespołu ds. Etyki Zawodowej.
2.2. Prowadzenie dokumentacji i bazy danych kandydatów i osób certyfikowanych, monitorowa-nie przebiegu staży i superwizji.
2.3. Przygotowywanie informacji o pracy Rady i systemie certyfikowania dla Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
3. Bezpośredni nadzór nad pracą Sekretariatu sprawuje Sekretarz Rady.
Program certyfikowania – komentarz
Zdrowotne świadczenia psychoterapeutyczne stają się profesją.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 5 marca 1998 r. w sprawie zakładów lecznictwa odwykowego oraz udziału placówek podstawowej opieki społecznej w sprawowaniu opieki nad osobami uzależnionymi od alkoholu /Dz. U. Nr 37, poz. 216/ określa zasady funkcjonowania zakładów lecznictwa odwykowego, ich rodzaje i organizację; a także zasady współpracy w zakresie lecznictwa z instytucjami państwowymi i organizacjami społecznymi.
Rozporządzenie to, między innymi, określa także specjalistyczne kwalifikacje personelu udzielającego świadczeń leczniczych osobom uzależnionym od alkoholu i współuzależnionym.
W rozdziale 7, § 18. p. 2 Rozporządzenia czytamy: „osoby prowadzące terapię uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia powinny posiadać kwalifikacje zawodowe, uzyskane w specjalistycznych programach szkoleniowych w zakresie terapii uzależnień, potwierdzone certyfikatem specjalisty psychoterapii uzależnień lub instruktora terapii uzależnień”.
Warto odnotować, że w Polsce Sekcja Naukowa Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego wprowadziła certyfikaty potwierdzające umiejętności samodzielnego prowadzenia psychoterapii.
Podobne działania podjęło Polskie Towarzystwo Psychologiczne. Certyfikaty te w środowisku zawodowym psychologów, lekarzy i wśród terapeutów wywodzących się z innych zawodów, a także środowisku pacjentów są niepodważalnym potwierdzeniem kwalifikacji do samodzielnego prowadzenia psychoterapii. Certyfikaty te nie mają jednak tej prawnej rangi, co certyfikat specjalisty psychoterapii uzależnień. Chcę przez to powiedzieć, iż mamy do czynienia z niezaprzeczalnym faktem, że po raz pierwszy w naszym kraju, wśród wielu uregulowań prawnych, doczekaliśmy się prawnego uregulowania uprawiania zawodu psychoterapeuty uzależnień w lecznictwie odwykowym.
Zdrowotne świadczenia psychoterapeutyczne stają się profesją! Fakt ten jest ze względów profesjonalnych przedmiotem zainteresowania wielu lekarzy, psychologów i innych specjalistów zatrudnionych w lecznictwie, a ze względów zdrowotnych jest także przedmiotem zainteresowania samych pacjentów.
Należy spodziewać się bacznego zainteresowania tym certyfikatem ze strony instytucji samorządowych, ze strony Kas Chorych, dyrektorów zakładów lecznictwa i kierowników placówek lecznictwa odwykowego.
Instytucje samorządowe i kasy chorych będą zapewne zainteresowane w wykupie usług psychoterapeutycznych w zakładach lecznictwa o wysokich kwalifikacjach personelu potwierdzonych certyfikatem. Z podobnych względów dyrektorzy placówek będą zainteresowani w zatrudnianiu wysoko wykwalifikowanego specjalistycznego personelu.
Kierownicy placówek lecznictwa odwykowego nie tylko będą stawiać wymagania podnoszenia kwalifikacji podległym im pracownikom, ale sami zostają zmobilizowani do podnoszenia swych kwalifikacji na mocy przepisów cytowanego Rozporządzenia. Niemal jednocześnie w ślad za Rozporządzeniem, środowisko lekarzy, psychologów, terapeutów pracujących w lecznictwie odwykowym, otrzymuje dzisiaj do ręki program i zasady uzyski-wania i potwierdzania kwalifikacji zawodowych osób prowadzących terapię uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia. Program ten załączony w postaci wkładki do drugiego wydania Terapii Uzależnienia i Współuzależnienie, w sposób czytelny określa etapy szkolenia kandydata starającego się o uzyskanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnienia czy instruktora terapii uzależnień.
Program czytelnie określa wymogi jakie kandydat winien spełnić w danym etapie szkolenia. Pozwala precyzyjnie zaplanować kandydatom drogę rozwoju zawodowego, zaś zasady akredytacji, które opracuje Rada (patrz Program) pozwolą na wybranie przez kandydata atrakcyjnej formy szkolenia w ośrodkach akredytowanych – do wyboru.
Program jest tak zbudowany, że motywuje kandydatów do rozwoju zawodowego ponieważ określa zasady dalszego doskonalenia specjalistycznego po uzyskaniu certyfikatu.
Podkreślić należy, że certyfikaty „pracują” przede wszystkim na rzecz pacjentów, ponieważ podnoszą „poprzeczkę” jakości świadczonych usług zdrowotnych w lecznictwie odwykowym.
***
Składam podziękowanie wszystkim Osobom, które pracowały nad ostatecznym kształtem dokumentu. Tu szczególnie dziękuję Dyrektorowi PARPA dr Jerzemu Mellibrudzie inicjatorowi i autorowi tego przedsięwzięcia.
Dziękuję za wkład pracy dr Branimirowi Augustinowi, mgr Ewie Zimny, mgr Joannie Mikuła.
Za cenne uwagi dziękuję mgr Zofii Sobolewskiej Kierowniczce Studium Terapii Uzależnień IPZ – PTP. Dziękuję mgr mgr Henrykowi Kędzierskiemu, Bogdanowi Ratajczakowi, Jackowi Kasprzakowi, Sławomirowi Grabowi, Halinie Ginowicz, Dorocie Reguła – za praktyczne rady i wsparcie.
Szczególnie dziękuję panu profesorowi dr hab. Stanisławowi Pużyńskiemu za wniesione uwa-gi i wyrażenie swojej opinii .
Kierownik Zespołu opracowującego zasady uzyskiwania i potwierdzania kwalifikacji zawodowych osób prowadzących terapię uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia.
Jacek Skrobot
Jacek SKROBOT jest psychologiem klinicznym, psychoterapeutą, wykładowcą w Studium Terapii Uzależnień. Prowadzi również superwizje dla absolwentów STU. Kieruje Wojewódzką Poradnią Odwykową i Poradnią Psychologii Klinicznej w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Tarnowie. Uczestniczył w pracach Zespołu Psychologów nad wprowadzeniem zapisu o psychologicznych świadczeniach zdrowotnych, do Ustawy o Zakładach Opieki Zdrowotnej
