Podziel się
Opracowano w Instytucie Psychologii Zdrowia PTP
- Bądź dla siebie łagodny.
- Przypomnij sobie, że jesteś tylko osoba wspierającą, nie jesteś czarodziejem. Nie możemy zmienić innych, możemy tylko wpłynąć na swój stosunek do nich.
- Znajdź swoją pustelnię i odwiedzaj ją codziennie.
- Wspieraj swoich współpracowników, chwal ich i dodawaj im otuchy.
- Pamiętaj że – będąc świadkami bólu, z którym się spotykamy – nie możemy uniknąć tego, że nieraz czujemy się bezradni. Nie wstydź się swojej bezradności, przyznawaj się do niej. To, że z kimś jesteś i okazujesz mu serdeczną życzliwość, często ważniejsze jest niż to, że coś zrobisz.
- Nie wpadaj w rutynę, często zmieniaj coś w tym, co robisz codziennie.
- Naucz się rozróżniać skarżenie się, które przynosi ulgę, od narzekania, które wzmacnia niekorzystny stres.
- W drodze do domu skup się na tym, co dobrego zdarzyło się w ciągu dnia.
- Czerp z własnych Źródeł. Bądź twórczy, próbuj nowe pomysły. Bądź rzemieślnikiem i artystą.
- Używaj przełożonych i współpracowników jako Źródło wsparcia, zwłaszcza jeśli chcesz w czymś się upewnić albo coś zmienić.
- Możesz nie mieć ochoty mówić o pracy w czasie przerw i spotkań towarzyskich.
- Zaplanuj sobie okresy wycofania się w ciągu tygodnia i spróbuj ograniczyć możliwości przeszkadzania ci w tym czasie.
- Mów raczej „to mój wybór” i „moja decyzja” niż „muszę” i „powinienem”.
- Jeżeli nigdy nie mówisz „nie”, co warte jest twoje „tak”.
- Pamiętaj, obojętność bardziej rani, niż przyznanie się, że już nic więcej nie możesz zrobić.
- Śmiej się i używaj humoru.