Tezy: 1. Człowiek uzależnia się od wielu rzeczy, miejsc, ludzi, środków i sytuacji.
2. Uzależnienie od alkoholu jest jednym z wielu uzależnień, z tym jednak, iż znajduje się na liście najbardziej niebezpiecznych, śmiertelnych uzależnień.
3. Uzależnienie od alkoholu jest chorobą – nazywa się alkoholizmem.
4. Alkoholizm uszkadza wiele sfer życia człowieka – chociaż ten temu zaprzecza.
5. Objawy choroby alkoholowej są znane i jest stosunkowo łatwo je zdiagnozować.
CELE:
1. Przybliżenie pojęcia uzależnienia od alkoholu w całej gamie uzależnień człowieka.
2. Wprowadzenie pojęcia uzależnienia jako choroby w konfrontacji z obiegowymi pojęciami o alkoholizmie i alkoholikach.
3. Potwierdzenie pojęcia śmiertelności i innych niebezpieczeństw związanych z alkoholizmem.
4. Przekazanie informacji na temat rozpoznawania choroby alkoholowej.
Człowiek uzależnia się od wielu rzeczy, miejsc, ludzi, środków chemicznych, sytuacji itp. – np. prądu, gazet, telewizji, stanowiska, pozycji społecznej, samochodu itd.
Uzależnienie pozwala na poczucie bezpieczeństwa, mocy, oddalenia odpowiedzialności. Niektóre z uzależnień stają się śmiertelnie groĽne – wbrew temu co się nam wydaje.
Uzależnienie gdy staje się groźne – jest obudowane zaprzeczeniami (osoba uzależniona zaprzecza swemu uzależnieniu, chociaż dla innych jest to wyraźnie widoczne).
Aby powrócić do „normalności” i oderwać się od tego, od czego jesteśmy uzależnieni, należy nauczyć się funkcjonować bez tej rzeczy, osoby, miejsca, środka chemicznego od którego my zależymy lub zależy nasze funkcjonowanie.
Musimy na nowo uczyć się funkcjonować, a nie jest to łatwe i powoduje tęsknotę za uzależnieniem.
Z uzależnienia trudno jest wychodzić samemu (samemu mniej się widzi i potrafi zauważyć – zwłaszcza że przy uzależnieniu zaprzeczamy faktom). Do wyjścia, oderwania się od uzależnienia potrzebni są inni ludzie z zewnątrz. Do wyjścia z uzależnienia, niejednokrotnie potrzebny jest specjalista – terapeuta, psycholog, grupa terapeutyczna.
Uzależnienie od alkoholu jest jednym z wielu uzależnień – niemniej jest ono jednym z najgroźniejszych – powodujących śmierć. Uzależnienie od alkoholu uznano za bardzo śmiertelną chorobę – nazywa się ona alkoholizmem. Człowiek chory na tę chorobę nazywa się alkoholikiem (tak jak chorego na cukrzycę nazywa się cukrzykiem). Alkoholik to człowiek, który nie powinien pić alkoholu, bowiem każda dawka alkoholu przyspiesza proces chorobowy (pogłębia uzależnienie). Leczącego się, nie pijącego alkoholika nazywa się często trzeźwiejącym alkoholikiem. Są nimi AA-owcy, pacjenci przychodni i oddziałów leczenia uzależnień – gdzie się właśnie znajdujecie.
Człowiek chory na chorobę alkoholową – czyli alkoholik jest chory śmiertelnie, jest też chory nieuleczalnie. Alkoholizm jest także chorobą chroniczną, postępującą, pierwotną (jest bazą dla powstania i pogłębiania się innych chorób), a ponieważ jest chorobą przewlekłą, ma ona charakter nawrotowy. Człowiek wchodzi w uzależnienie wcale nie zdając sobie z tego wówczas sprawy.
Alkohol oszukuje – pijąc wydaje ci się, że stajesz się bardziej aktywny – podczas gdy tak naprawdę alkohol spowalnia wszelkie procesy (jest depresantem). Wydaje ci się, że gdy pijesz alkohol robi ci się coraz cieplej – ale w rzeczywistości alkohol powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, a co za tym idzie zwiększone oddawanie ciepła. Gdy wreszcie, np. na weselu, wszyscy powpadają pod stół a wujek Felek pije dalej – nie oznacza to, że wujek jest taki zdrowy, tylko że wujek Felek ma zwiększoną tolerancję na alkohol – co jest jednym z objawów osiowych choroby alkoholowej. Prawidłową bowiem reakcją na alkohol jest ……. odruch wymiotny.
Objawami osiowymi choroby alkoholowej są:
1. Silna, natrętna potrzeba spożywania alkoholu („głód alkoholu”).
2. Upośledzona zdolność kontrolowania picia alkoholu (trudności w unikaniu rozpoczęcia picia, trudności w zakończeniu picia albo problemy z kontrolowaniem picia do wcześniej założonego poziomu).
3. Picie alkoholu w celu złagodzenia albo zapobieżenia alkoholowemu zespołowi abstynencyjnemu oraz subiektywne poczucie skuteczności takiego postępowania.
4. Objawy abstynencyjne (drżenia mięśniowe, nadciśnienie tętnicze, tachykardia, nudności, wymioty, biegunki, bezsenność, rozszerzenie Ľrenic, wysuszenie śluzówek, wzmożona potliwość, zaburzenia snu, nastrój drażliwy lub obniżony, lęk).
5. Zmieniona (najczęściej zwiększona) tolerancja alkoholu (ta sama dawka alkoholu nie przynosi oczekiwanego efektu, potrzeba spożywania większych dawek alkoholu dla wywołania oczekiwanego efektu).
6. Zawężenie repertuaru zachowań związanych z piciem alkoholu do 1 – 2 wzorców.
7. Postępujące zaniedbywanie alternatywnych do picia przyjemności, zachowań i zainteresowań.
8. Picie alkoholu mimo oczywistej wiedzy o jego szczególnej szkodliwości dla zdrowia pijącego.
Każdy z tych objawów świadczy o znalezieniu się na którymś z etapów wiodących do fazy chronicznej choroby alkoholowej i dalej do śmierci.
Wraz z rozwojem choroby alkoholowej pojawiają się komplikacje w różnych obszarach życia człowieka:
W obszarze fizjologicznym – następują m. in. komplikacje z żołądkiem, trzustką, wątrobą, jelitami. Ponadto następuje niewydolność całego organizmu, tracisz kondycję, jesteś narażony na różnego rodzaju choroby – bowiem pijąc osłabiasz swój organizm.
W obszarze psychologicznym – rozpoczynają się kłopoty związane z kondycją psychiczną np. lęki, omamy, psychozy; do stanów trwających dłużej, bądź nieodwracalnych (psychoza Korsakowa), a także mniej groźnych jak np. bojaźliwość, obniżona tolerancja na stres, megalomania, perfekcjonizm, przewrażliwienie, itp. – które również przeszkadzają w normalnym funkcjonowaniu.
W obszarze społecznym – pojawiają się częściej konflikty z innymi ludźmi (sąsiadami, współpracownikami, kolegami, koleżankami itp.). Wlecze się nieprzychylna opinia, popadasz w ciągłe konflikty, wojny, zawsze z kimś musisz walczyć i udowadniać – to nie zjednuje ludzi, a wręcz przeciwnie.
W obszarze duchowym – rozpadają się dawniejsze ideały, zasady, którym przyrzekałeś sobie dochować wierność. Przestajesz się interesować czymkolwiek, co nie ma związku z piciem alkoholu. Etyka, moralność, tolerancja, pokora, szacunek i zrozumienie stają się dobrymi bajkami dla grzecznych dzieci, a nie podstawą do istnienia dla ciebie.
Na koniec kilka przemyśleń:
Alkoholizmu nie można wyleczyć, nie ma bowiem powrotu do picia kontrolowanego (to tak jak z dobrze rozciągniętą sprężyną lub kiszonym ogórkiem, z którego nie da rady zrobić z powrotem świeżego).
Alkoholizmu nie da rady wyleczyć farmakologicznie, bowiem choroba powoduje głównie nieumiejętność rozwiązywania problemów (problemów nie leczy się tabletkami).
Alkoholizm, jak każde uzależnienie pociąga za sobą nie tylko samego uzależnionego ale również wiele osób, które w bardzo krótkim czasie „uzależniają się od uzależnionego” – chroniąc go tym samym w jego piciu, czyli zapewniając mu tzw. „komfort picia”.
Wreszcie ostatnie – alkoholizm nie ma nic wspólnego z silną wolą – podobnie jak rozwolnienie.
